Zümer Sûresi 11 - 21. Ayetler

11.   De ki: Şüphe yok ben emrolundum ki, dini Allah'a hâlis kılarak ibadet edeyim.

12.   Ve emrolundum ki: Ben Müslümanların ilki olayım.

13.   De ki: Muhakkak ben Rabbime isyân eder isem pek büyük bir günün azabından korkarım.

14.   De ki: Ben dinimde ihlâs ile ancak Allah'a ibadet ederim.

15.   Artık siz de onun ötesinde dilediklerinize ibadet ediniz! De ki: Şüphe yok hüsrana düşenler, o kimselerdir ki, kendi nefislerin ve kendi mensuplarını kıyamet gününde helâke düşürmüş olurlar. Uyanık olunuz! İşte en apaçık helâkta ondan ibârettir.

16.   Onlar için üst taraflarından ateşten tabakalar ve alt taraflarında da tabakalar vardır. İşte bu, Allah kullarını bununla korkutur. Ey Kullarım! Benden korkunuz.

17.   Ve o kimseler ki, şeytandan, ona ibadet etmekten kaçındılar ve Allah'a ibadete yöneldiler, onlar için müjde vardır. Artık kullarımı müjdele.

18.   O kimseleri ki: Sözü dikkatle dinlerler, sonra onun en güzeline tâbi olurlar. İşte onlar, o kimselerdir ki, onları Allah hidayete erdirmiştir. Ve işte gerçek akıl sahipleri de ancak onlardır.

19.   Ya üzerine azap kelimesi hak olmuş kimseyi mi, âteş içinde bulunan şahsı mı sen kurtaracaksın?

20.   Fakat o kimseler ki, Rab'lerinden sakınmışlardır, onlar için köşkler vardır, onların üstlerinden de yapılmış köşkler vardır. Altlarından ırmaklar akar. Bu, Allah’ın vaadidir. Allah, verdiği sözden caymaz.

21.   Görmedin mi ki, şüphesiz Allah gökten bir su indirmiş, onu yeryüzündeki kaynaklara yerleştirdi, sonra onunla renkleri muhtelif ekinleri çıkarıyor, sonra kuruyor da artık onu sararmış görüyorsun, sonra da onu kupkuru bir kırıntı kılıveriyor. Şüphe yok ki, bunda akıl sahipleri için elbette bir öğüt vardır.