Yûsuf Sûresi 15 - 22. Ayetler

15.   Onu götürüp kuyunun dibine atmaya karar verdikleri zaman biz Yusuf'a şöyle vahyettik: "Andolsun ki, sen onlara hiç işin farkında değillerken bu işlerini haber vereceksin."

16.   Bıraktılar ve yatsı vakti ağlayarak babalarına geldiler.

17.   Dediler ki: "Ey babamız! Biz gittik, yarış ediyorduk, Yusuf'u eşyamızın yanında bırakmıştık. Bir de baktık ki onu kurt yemiş! Şimdi biz doğru da söylesek, sen bize inanmazsın."

18.   Bir de gömleğinin üzerinde sahte bir kan getirdiler. (Yakup) dedi ki: "Nefisleriniz sizi aldatıp (böyle) bir işe sürüklemiş! Artık (bana düşen) güzel bir sabırdır. Söylediklerinize karşı yardımına sığınılacak yalnız Allah'tır."

19.   Öteden bir kafile gelmiş, sucularını kuyuya göndermişlerdi; o da kovasını saldı. "Â! Müjde, bu bir çocuk!" dedi. Onu ticaret için sakladılar. Allah ise ne yapacaklarını biliyordu.

20.   Değersiz bir paha ile onu birkaç dirheme sattılar. Zaten onun hakkında isteksiz bulunuyorlardı.

21.   Onu satın alan Mısırlı ise, hanımına dedi ki: "Buna güzel bak! Belki bize faydası olur. Veya onu evlat ediniriz." Bu suretle kendisine rüyadaki olayların yorumuna dair ilimleri öğretmemiz için Yusuf'u orada yerleştirdik. Öyle ya, Allah emrini yerine getirmeye kadirdir. Fakat insanların çoğu bunu bilmezler.

22.   Erginlik çağına erişince, biz ona isabetle hükmetme kabiliyeti ve bir ilim verdik. İşte biz, iyilik yapanlara böyle karşılık veririz.