Furkân Sûresi 21 - 32. Ayetler

21.   Ve bize kavuşmayı ümit etmeyenler dedi ki: Bizim üzerimize melekler indirilmeli değil mi idi? Veya Rabbimizi görmeli idik. Andolsun ki, onlar nefislerinde bir büyüklük görmüşlerdir ve büyük bir azgınlık ile azgınlıkla bulunmuşlardır.

22.   Melekleri görecekleri gün günahkârlar için o gün de bir müjde yoktur ve derler ki: Müjde haram, yasak.

23.   Ve onların amelden en işlemiş bulundular ise önüne geçtik de onu bir saçılmış ince zerreler kıldık.

24.   O günde cennet ehli, karargâh itibariyle hayırlıdır, istirahatgâhca da daha güzeldir.

25.   Ve o gün ki, gök bir bulutta parçalanacaktır, melekler de indirilmekle indirilecektir.

26.   O gün sabit olan mülk, Rahmanındır. Kâfirlere ise gayet güç bir gün olmuştur

27.   Ve o gün ki, zalim iki elini ısırır, der ki: Keşke ben Peygamber ile bir yol tutmuş olsa idim.

28.   Eyvah bana! Keşke falanı dost edinmese idim.

29.   Andolsun ki, beni zikirden sapıttırdı, o zikir bana geldikten sonra ve şeytan insan için yardımcı olmayıp O'nu perişan bir halde terk eder olmuştur.

30.   Ve Peygamber dedi ki: Yarabbi! Şüphe yok benim kavmim bu Kur'an'ı büsbütün terk ettiler.

31.   Ve işte biz böyle her bir Peygamber için günahkârlardan bir düşman kılmışızdır. Ve sana bir yol gösterici ve yardım edici olarak Rabbin kifayet eder.

32.   Ve kâfir olanlar dedi ki: Kur'an O'nun üzerine toplu bir halde indirilmiş olmalı değil mi idi? Onunla kalbini takviye etmek için böyle parça parça indirdik. Ve onu âyet âyet beyan ettik.