Yûsuf Sûresi 64 - 69. Ayetler

64.   (Yakub) dedi ki: "Daha önce kardeşi hususunda size güvendiğimden başka (bir şekilde) onun hakkında size güvenir miyim? En hayırlı koruyucu da Allah'tır. O merhamet edenlerin en merhametlisidir."

65.   Derken eşyalarını açtıklarında, sermayelerinin kendilerine geri verildiğini gördüler. Dediler ki: "Ey babamız! Daha ne isteriz, işte sermayemiz de bize geri verilmiş. Onunla yine ailemize erzak getiririz, kardeşimizi de koruruz, hem bir deve yükü fazla alırız. Çünkü bu sefer aldığımız az bir şeydir."

66.   (Yakub) dedi ki: "Hepinizin her taraftan kuşatılması çaresiz kalması dışında onu ne olursa olsun bana getireceğinize dair Allah adına kesin bir söz verinceye kadar, onu sizinle asla göndermem." Ona söz verdikleri zaman dedi ki; "Allah söylediklerinize vekildir."

67.   Ve dedi ki: "Ey yavrularım! Şehre bir kapıdan girmeyin, ayrı ayrı kapılardan girin. Ancak ne yaparsam, hiçbir şeyde Allah'ın takdirini sizden defedemem. Hüküm Allah'ındır. Onun için ben ona dayandım. Bütün tevekkül edenler yalnızca ona dayanırlar."

68.   Babalarının emrettiği şekilde çeşitli kapılardan girdiler, fakat (bu tedbir) Allah'tan gelebilecek hiçbir şeyi onlardan defedemezdi; ancak Yakub içindeki bir dileği açığa vurmuş oldu. Şüphesiz o ilim sahibiydi, çünkü ona biz öğretmiştik. Fakat insanların çoğu bilmezler.

69.   Yusuf'un yanına girdiklerinde öz kardeşini yanına aldı ve dedi ki: "Haberin olsun ki, ben senin kardeşinim, sakın onların yapacaklarına aldırma."