Yûsuf Sûresi 104 - 111. Ayetler

104. Buna karşı onlardan bir ücret de istemiyorsun. O (ihbar ve Kur'an) bütün âlemler için ancak bir öğüttür.

105. Bununla beraber göklerde ve yerde nice ayetler vardır ki, üzerine uğrarlar da onlardan yüz çevirip geçerler.

106. Onların çoğu Allah'a ortak koşmaksızın iman etmezler. (İmanlarına azçok şirk karıştırırlar.)

107. Ya! Artık onlar Allah'ın azabından hepsini saracak bir felaket gelmesinden veya farkında değillerken kendilerine ansızın kıyametin gelmesinden güvende midirler?

108. (Resulüm!) De ki: "İşte benim yolum budur. Basiret üzere Allah'a davet ederim; Ben ve bana uyanlar da böyle yaparlar. Ve Allah'ı tesbih ile tenzih ederim, ben müşriklerden değilim."

109. Senden önce şehirler halkından kendilerine vahyettiğimiz bir takım erkeklerden başka peygamberler göndermedik. Ya şimdi kâfirler o yerde gezmediler mi? Baksalar ya, kendilerinden önce geçenlere, sonları nasıl olmuş? Elbette ahiret yurdu sakınanlar için daha hayırlıdır. Ya hâlâ akletmeyecek misiniz?

110. Nihayet peygamberler ümitlerini kesecek hâle geldikleri ve yalana çıkarıldıklarını sandıkları zaman onlara yardımımız geldi de dilediklerimiz kurtuluşa erdilirdi. Ama günahkârlar topluluğundan azabımız geri çevrilmez.

111. Gerçekten onların kıssalarında akıl sahipleri için bir ibret vardır. Bu Kur’an uydurulacak bir söz değildir. Fakat kendinden öncekileri tasdik eden, her şeyi acıklayan ve iman eden bir topluluk için bir hidayet ve bir rahmettir.