Saffât Sûresi 77 - 102. Ayetler

77.   Hem Nuh'un neslini kalıcı kıldık

78.   Hem de sonradan gelenler içinde ona iyi bir nam bıraktık.

79.   Bütün âlemler içinde Nuh'a selam olsun!

80.   İşte biz, iyileri böyle mükâfatlandırırız.

81.   Çünkü o, bizim mü'min kullarımızdandı.

82.   Sonra da diğer inkar edenleri suda boğduk.

83.   Şüphesiz İbrahim de O'nun (Nuh'un) kolundandı.

84.   Çünkü Rabbine arınmış bir kalp ile (kalb-i selim ile) geldi.

85.   Hani o, babasına ve kavmine şöyle dedi: "Siz nelere tapıyorsunuz?"

86.   Yalancılık etmek için mi Allah'tan başka ilahlar istiyorsunuz?

87.   Siz âlemlerin Rabbini ne zannediyorsunuz?

88.   Bunun üzerine İbrahim yıldızlara bir göz attı.

89.   "Ben hastayım" dedi.

90.   O zaman onlar arkalarını dönerek başından kaçıverdiler.

91.   Derken bir kurnazlıkla onların ilahlarının yanına vardı. "Buyursanız ya, yemez misiniz?" dedi.

92.   "Neyiniz var konuşmuyor musunuz?" dedi.

93.   Sonra onların üzerlerine yürüyüp kuvvetli bir darbe indirdi, onları kırdı.

94.   Putperestler, bunun üzerine birbirlerine girerek ona yöneldiler.

95.   (İbrahim:) "Â" dedi; "siz kendi yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz?"

96.   "Halbuki sizi ve yaptıklarınızı Allah yarattı".

97.   Dediler ki: "Haydin, bunun için bir bina yapın ve onu derhal ateşe atın!"

98.   Böylece ona bir tuzak kurmak istediler, biz de tuttuk kendilerini alçaklardan kıldık.

99.   Bir de İbrahim dedi ki: "Ben Rabbime gidiyorum. O, bana yolunu gösterir."

100. "Rabbim! Bana sâlihlerden (olacak bir çocuk) ver." dedi.

101. Biz de ona uslu bir oğul müjdeledik.

102. O çocuk yanında koşma çağına erişince: "Ey yavrum! Ben, rüyamda seni boğazladığımı görüyorum. Artık bir düşün, ne dersin?" dedi. (Oğlu da:) "Ey Babacığım! Ne emrolunuyorsan yap! İnşallah beni sabredenlerden bulacaksın!" dedi.