Sâd Sûresi 17 - 26. Ayetler

17.   Şimdi sen onların dediklerine sabret de kuvvetli kulumuz Davud'u hatırla. Çünkü o, hep Allah'a yönelirdi.

18.   Çünkü biz, sabah akşam onunla beraber tesbih eden dağları, onun emri altına vermiştik.

19.   Kuşları da toplu olarak (onun emri altına vermiştik.) Hepsi O'na yönelirdi.

20.   Hem mülkünü kuvvetlendirmiştik, hem de kendisine hikmet ve güzel konuşma vermiştik.

21.   Ey Muhammed, bir de davacıların kıssası sana gelmedi mi? Hani mabedin suruna tırmanıp mihraba ulaşmışlardı.

22.   O zaman Davud'un yanına girmişlerdi de (Davud) onlardan korkmuştu. Dediler ki: "Korkma! Biz, iki davacıyız, birimiz diğerinin hakkına tecavüz etti. Şimdi sen, aramızda hak ile hükmet, aşırı gitme; bize doğru yolu göster"

23.   Onlardan biri şöyle dedi: "Şu benim kardeşim. Onun doksan dokuz dişi koyunu var, Benim ise bir tek dişi koyunum var. Böyle iken "Onu bana bırak" dedi ve beni tartışmada yendi."

24.   Davud dedi ki: "Doğrusu senin bir koyununu kendi koyunlarına katmak istemekle sana zulmetmiştir. Gerçekten ortakların çoğu birbirlerinin haklarıma tecavüz ederler. Ancak iman edip de salih ameller işleyenler başka. Onlar da pek azdır! Davud, kendisini denediğimizi sanmıştı, hemen Rabbinden mağfiret diledi ve rükû ederek yere kapanıp tevbe ile (Allah'a) yöneldi."

25.   Biz de onu bağışladık. Kuşkusuz yanımızda onun yüksek bir makamı ve güzel bir geleceği vardır.

26.   Ey Davud! Muhakkak ki biz seni yeryüzünde halife kıldık. O halde insanlar arasında adaletle hükmet. Hevâ (ve hevesine) uyma ki, seni Allah yolundan saptırmasın. Çünkü Allah'ın yolundan sapanlara, hesap gününü unutmalarından dolayı şiddetli bir azap vardır.