Lokmân Sûresi 12 - 19. Ayetler

12.   Andolsun ki, Lokman'a: "Allah'a şükret!" diye hikmet verdik. Her kim şükrederse kendi lehine eder, her kim de nankörlük ederse, şüphesiz Allah hiçbir şeye muhtaç değildir ve övülmeye lâyıktır.

13.   Hani Lokman da, oğluna öğüt vererek şöyle demişti: "Yavrum! Allah'a ortak koşma, çünkü şirk, çok büyük bir zulümdür."

14.   Gerçi insana, ana-babasını (onlara iyi davranmasını) tavsiye ettik. Anası onu sıkıntı üstüne sıkıntı ile karnında taşıdı. Sütten ayrılması da iki sene içinde olur. Bana ve ana-babana şükret diye (tavsiye ettik). Dönüş ancak Banadır.

15.   Bununla beraber de o ikisi sana, hakkında ilmî mesnedin olamayacak bana şirk koşman için uğraşırlarsa, o zaman onlara itaat etme ama dünyada kendileri ile iyi geçin. Bana yönelenlerin yoluna yolunu tut. Sonra dönüp bana geleceksiniz de ben size yaptıklarınızı haber vereceğim.

16.   "Yavrum! Haberin olsun ki, yaptığın bir hardal tanesi ağırlığında olsa da ve bu bir kaya içinde veya göklerde veya yerin dibinde gizlense, yine de onu Allah getirir ve teraziye koyar; çünkü Allah en ince işleri bilen, her şeyden haberdar olandır."

17.   "Yavrum! Namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten sakındır ve başına gelene sabret; çünkü bunlar, azmedilmesi gereken işlerdendir."

18.   Hem insanlara karşı avurdunu şişirme (böbürlenip kibirlenme) ve yeryüzünde çalımla yürüme; çünkü Allah övünen, kurulup kasılan hiç kimseyi sevmez.

19.   Gidişinde mutedil ol, sesini alçalt, çünkü seslerin en çirkini, (mide ve şehvet için olan) eşeklerin sesidir.