Hûd Sûresi 72 - 81. Ayetler

72.   (İbrahim'in hanımı:) "Vay" dedi; "doğuracak mıyım, ben bir kocakarı, kocam da bir ihtiyar iken? Şüphesiz bu şaşılacak bir şeydir."

73.   Melekler dediler ki: "Sen Allah'ın emrine şaşıyor musun? Ey ev halkı! Allah'ın rahmeti ve bereketleri sizin üzerinizdedir. Şüphe yok ki O, övülmeye lâyıktır, iyiliği boldur."

74.   İbrahim'den korku gidip kendisine müjde geldiği zaman Lût'un kavmi hakkında adeta bizimle mücadeleye girişti.

75.   Çünkü İbrahim yumuşak huylu, bağrı yanık, kendisini Allah'a vermiş biri idi.

76.   "Ey İbrahim! Bundan vazgeç; çünkü Rabbinin emri geldi ve onlara geri çevrilmez bir azap mutlaka gelecektir."

77.   Elçilerimiz Lût'a geldiği zaman onların yüzünden fenalaştı, eli ayağı dolaştı; "Bu çok zor bir gün" dedi.

78.   Kavmi ona koşup gelmişlerdi. Bundan önce de kötü kötü fiiller yapıyorlardı. Dedi ki "Ey kavmim! İşte şunlar kızlarım, onlarla evlenin, onlar sizin için daha temiz! Artık Allah'tan korkun, misafirlerimin önünde beni rezil etmeyin! Hiç içinizde aklı başında bir adam yok mu?"

79.   Dediler ki: "Senin kızlarınla bizim hiç bir alakamız olmadığını biliyorsun. Ve bizim ne istediğimizi elbette bilirsin."

80.   Dedi ki: "Keşke benim size karşı bir kuvvetim olsaydı veya çok sağlam bir kaleye sığınabilseydim!"

81.   Melekler dediler ki: "Ey Lût! Emin ol, biz Rabbinin elçileriyiz, onlar sana asla el uzatamazlar; sen ailenle gecenin bir kısmında yola çıkıp yürü. İçinizden hiç biri geri kalmasın; ancak hanımın müstesna! Çünkü ona da onlara gelen musibet gelecek. Haberin olsun vâdolundukları (azabın) zamanı sabahdır. Sabah yakın değil mi?"