Hacc Sûresi 39 - 46. Ayetler

39.   Kendileriyle savaşılan mü'minlere savaş konusunda izin verildi; çünkü onlara zulmolundu ve şüphesiz ki Allah, onları zafere ulaştırmaya kadirdir.

40.   Onlar ki "Rabbimiz bir Allah'tır" demelerinden başka bir sebep olmaksızın haksız yere yurtlarından çıkarıldılar. Eğer, Allah'ın insanların bir kısmını bir kısmıyla defetmesi olmasaydı, şüphesiz manastırlar, kiliseler, havralar ve mescidler yıkılırdı ki oralarda Allah'ın ismi çok zikredilir. Allah kendi dinine yardım edenlere muhakkak yardım edecektir. Şüphe yok ki Allah, çok kuvvetli, çok izzetlidir.

41.   Onlar (mü'minler) ki, şayet kendilerini yeryüzünde iktidara getirirsek namazı kılarlar, zekâtı verirler, iyiliği emreder, kötülükten sakındırırlar. Bütün işlerin sonu da sadece Allah'a aittir.

42.   Ve eğer seni yalanlıyorlarsa, emin ol ki, onlardan önce Nuh'un kavmi, Ad, Semûd da peygamberlerini yalanladı.

43.   İbrahim'in kavmi ve Lût'un kavmi de yalanladı.

44.   Medyen halkı da peygamberlerini yalanladı. Musa da yalanlanmıştı. Ben de o kâfirlere bir mühlet verdim, sonra da kendilerini tutup alıverdim. Nasıl oldu o zaman benim inkarım!

45.   Evet, nice memleketler vardı ki biz onları zulüm ediyorlarken helâk ettik. Şimdi o ülkelerde, damlar çökmüş, ıpıssız; nice kullanılmayan kuyular ve muhteşem köşkler vardır.

46.   O yerde niye bir dolaşmadılar ki, kendileri için akıllanmalarına sebep olacak kalpler ve işitmelerine sebep olacak kulaklar olsun; zira gerçek şudur ki, gözler kör olmaz; fakat göğüsler içindeki kalpler kör olur.