Bakara Sûresi 30 - 37. Ayetler

30.   Hatırla ki Rabbin meleklere: "Ben yeryüzünde muhakkak bir halife yaratacağım" dediği vakit; Onlar: "Bizler hamdinle seni tesbih ve seni takdis edip dururken, yeryüzünde fesat çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın?" dediler. (Allah:) "Sizin bilemeyeceğinizi her halde ben bilirim," buyurdu.

31.   Ve Âdem'e bütün isimleri öğretti. Sonra onları meleklere gösterip: "Eğer sözünüzde sadık iseniz, şunların isimlerini bana bildirin," buyurdu.

32.   Melekler: "Ey Rabbimiz! Seni noksan sıfatlardan tenzih ederiz, senin bize bildirdiğinden başka bizim bilgimiz yoktur. Şüphesiz alîm ve hakîm olan ancak şensin," dediler.

33.   "Ey Âdem! Bunları onlara isimleriyle haber ver," buyurdu. Bu emir üzerine Âdem, eşyayı onlara isimleriyle haber verince, buyurdu ki: "Ben size, muhakkak göklerin ve yer'in gaybını bilirim, gizli tuttuklarınızı ve açığa vurduklarınızı da bilirim," demedim mi?

34.   Ve meleklere: "Âdem'e secde edin," dedik. İblis hariç (hepsi) secde ettiler. Ancak İblis diretti ve kibirlendi, zaten kâfirlerdendi.

35.   Ve dedik ki: "Ey Âdem! Sen ve eşin cennete yerleşin; ikiniz de ondan dilediğiniz yerde bol bol yeyin, fakat şu ağaca yaklaşmayın, ondan yemeyin. Yoksa haddi aşan zalimlerden olursunuz."

36.   Bunun üzerine Şeytan onların ayaklarını kaydırdı, ikisini de içinde bulundukları (cennetten) çıkardı. Biz de: "Bir kısmınız bir kısmınıza düşman olarak inin, sizin için yeryüzünde belli bir zamana kadar bir barınak ve belli bir zamana kadar yaşamak vardır," dedik.

37.   Derken Âdem, Rabbinden bir takım kelimeler/bilgiler aldı ve tevbe etti. O da tevbesini kabul buyurdu. Şüphesiz O, tevbeleri kabul eden ve merhameti bol olandır.