Âl-i İmran Sûresi 71 - 77. Ayetler

71.   Ey ehl-i kitab! Niçin hakkı batıla karıştırıyor ve bile bile hakkı gizliyorsunuz?!

72.   Ehl-i kitab'tan bir gurup şöyle dedi: "Müminlere indirilene güpegündüz görünüşte iman edin; bitiminde (akşam üzeri) inkâr edin, belki onlarda dinlerinden dönerler."

73.   "Kendi dininize tabi olanlardan başkasına inanmayın." De ki: "Şüphesiz hidayet Allah'ın hidayetidir." Şöyle dediler: "Size verilenin bir benzeri birine veriliyor veya Rabbinizin huzurunda size üstün gelecekler" sözüne inanmayın, de ki: "Şüphesiz lütuf ve ihsan Allah'ın elindedir, onu dilediğine verir. Allah rahmeti geniş olandır, bilendir."

74.   Rahmetini dilediğine bahşeder, Allah, büyük lütuf sahibidir.

75.   Ehl-i kitap'tan öylesi vardır ki, ona yüklerle emanet bıraksan, onu sana iade eder; yine onlardan öylesi vardır ki, ona bir dinar emanet etsen, tepesine dikilip durmadıkça onu sana iade etmez. Çünkü bunlar, "bizim aleyhimize ümmilere yaptıklarımızdan bir vebal yoktur!" derler ve Allah'a karşı bile bile yalan söylerler.

76.   Hayır, vebal var! Kim sözünü yerine getirir ve şerden sakınırsa şüphesiz Allah, sakınanları sever.

77.   Fakat Allah'a karşı verdikleri sözü ve kendi yeminlerini birkaç paraya satanlar, işte onların ahirette hiçbir nasibi yoktur. Kıyamet günü Allah onlarla konuşmayacak, onlara bakmayacak ve onları temize çıkarmayacaktır. Onlar için elem verici bir azap vardır.