Sâffât Sûresi 77 - 102. Ayetler

78-79. Sonradan gelen nesiller arasında onun hakkında (iyi bir ün) bıraktık. Bütün âlemlerde ona selâm olsun!

80.   İşte biz iyileri böyle ödüllendiririz.

81.   Çünkü o bizim mümin kullarımızdandı.

82.   Sonunda ötekileri sulara gömdük.

83.   Kuşkusuz İbrâhim Nûh’un yolunu izleyenlerdendi.

84.   O, tertemiz bir kalple rabbine yönelmişti.

85.   Babasına ve halkına, “Siz neye tapıyorsunuz?” demişti;

86.   “Allah’tan başka birtakım düzmece tanrılar mı edinmek istiyorsunuz?

87.   Peki, âlemlerin rabbiyle ilgili düşünceniz nedir?”

88.   Sonra yıldızlara şöyle bir baktı;

89.   “Ben rahatsızım” dedi.

90.   Bunun üzerine diğerleri onu arkalarında bırakıp gittiler.

91.   İbrâhim gizlice tanrılarının yanına vardı; “Niçin bir şeyler yemiyorsunuz?” dedi;

92.   “Neyiniz var, niçin konuşmuyorsunuz?”

93.   Sonra onlara güçlü darbeler indirmeye başladı.

94.   Diğerleri öfke içinde koşarak İbrâhim’in yanına geldiler.

95.   Dedi ki: “Kendi ellerinizle yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz?

96.   Oysa sizi de yaptıklarınızı da Allah yarattı.”

97.   Ötekiler, “Onun için bir yapı kurun ve (orada hazırlayacağınız) kuvvetli ateşe atın onu!” dediler.

98.   Böylece onu engellemek için bir plan kurdular; ama biz onları alta düşürdük.

99.   İbrâhim, “Ben rabbime gidiyorum” dedi, “O bana yol gösterecektir.”

100. “Rabbim! Bana iyilerden olacak bir evlât ver!”

101. Bunun üzerine kendisine akıllı ve iyi huylu bir erkek çocuğu olacağını müjdeledik.

102. Çocuk, babasıyla beraber iş güç tutacak yaşa gelince babası ona, “Yavrucuğum” dedi, “Rüyamda seni kurban ettiğimi gördüm; düşün bakalım sen bu işe ne diyeceksin?” Dedi ki: “Babacığım! Sana buyurulanı yap; inşaallah beni sabredenlerden biri olarak bulacaksın.”